ขิง

             ขิง ภาษจีนเรียกว่า "จี๋เกี๋ย" ซึ่งหมายถึงขิงอ่อน ส่วนขิงแก่ เรียกว่า "บอเกีย"เป็นเครื่อเทศเก่าแก่ที่ชาวจีนใช้มานานกว่า 2,000 ปี เราใช้ส่วนเหง้าของขิงมาปรุงอาหารและเป็นกระสายยา แก้โรคอาการต่างๆ ส่วนขิงอ่อนมักนำมาประกอบอาหารทั้งในครัวไทย จีน ญี่ปุ่น เกาหลี รวมทั้งประเทศอื่นๆ ในเอเชียด้วย ขิงแก่มีรสเผ็ดกว่าขิงอ่อน และมีตัวยาสำคัญหลากหลายชนิด เหมาะสำหรับเป็นกระสายยา แก้โรคและอาการต่างๆ

                                                      [ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต]

สรรพคุณ 
- ขิงมีฤทธิ์อุ่น รสเผ็ด กลิ่นหอมสาวซิงเจอรอน(zingeron) และจิงเจอรอล(gingerol) ซึ่งมีมากในขิงแก่ มีสรรพคุณช่วยย่อยอาหารขับเหงื่อ แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ ลดเสหมะ แก้ไอรักษาอาการหวัด แก้อาการเมารถเมาเรือแก้อาเจียน ท้องเสีย แก้ปวด รักษาโรคกระเพาะ ช่วยการไหลเวียนของเลือด

- ใบ มีสรรพคุณขับลม รักษ่นิ่ว รักษาอาการฟกช้ำ
- ดอก ใช้ขับพยาธิ บำรุงธาตุไฟ
- ผล กินแก้ไข้
- ขิงสดและขิงแห้งจะให้สรรพคุณแตกต่างกัน ขิงสดจะฤทธิ์อุ่นและเผ็ด จึงดีต่อการทำงานของม้าม ปอด กระเพาะ ช่วยแก้หอบหืด ส่วนขิงแห้งมีฤทธิ์เผ็ดร้อน ช่วยแก้อาการปวดจากความเย็น แก้ท้องเสีย แก้อาการมือเท้าเย็นและรักษาโรคนรูมาติก

วิธีใช้

คนจีนนิยมนำขิงสดมาเป็นเครื่องเทศในการปรุงอาหารที่มีเนื้อสัตว์ร่วมด้วยเสมอ เพื่อลดหลิ่นคาว ส่วนขิงแห้งนิยมนำมาชงดื่มแก้ท้องเสีย การเลือกขิงสดมาใช้ ควรเป็นขิงสดอ่อนที่ผิวไม่เหี่ยว อวบและฉ่ำน้ำ

- ต้มขิงแห้งรวมกับขิงสดกินแก้หวัดและไข้ หรือต้มขิงสดกับเปลือกส้มแห้ง ดื่มขณะอุ่นๆช่วยลดอาการไข้

-ตุ๋นขิงสดกับกระเพาะหมูกินเป็นกับข้าว ช่วยรักษาอาการแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้ได้

-ต้มขิงสดผสมกับพุทราจีนแห้งและก้านต้นหอม ดื่มแก้หวัด

- ดื่มน้ำขิงอุ่น 1 แก้วก่อนเดินทาง จะช่วยลดอาการเมารถเมาเรือได้ดี